بازتوانی ورزشی در بیماری قلبی؛ یک مطالعه مروری سیستماتیک

مقدمه: بیماری قلبی یکی از شایعترین بیماری ها در جهان می باشد. بیماران مبتلا باید برای مدتی طولانی درمان شوند و برای بازگشت به زندگی فعال بازتوانی قلبی برایشان انجام شود. بین میزان مرگ و میر و سطح فعالیت بدنی بیماران قلبی ارتباط منفی وجود دارد. بازتوانی ورزشی بخش مهم و موثری از مراقبت های جامع بیماران قلبی را تشکیل می­دهد که علاوه بر کنترل بیماری، پیشرفت آن را کند نموده و علایم بیماری را بهبود می­بخشد. از این رو این مقاله با بهره گیری از شواهد علمی، اثرات مفید بازتوانی ورزشی و ویژگی های تمرین را در بیماران قلبی مرور می­کند. مواد و روش ها: در این مقاله جهت جستجوی مقالات از پایگاه های اطلاعاتی google scholar،  pubmedو scopus و مقالات فارسی زبان استفاده گردید. نتایج: انجام فعالیت بازتوانی ورزشی توسط بیماران قلبی آنان را در انجام امور روزانه زندگی توانا می­سازد و ورزش قابلیت عملکردی آنان را ارتقاء می­دهد. میزان شرکت در برنامه بازتوانی ورزشی با مرگ و میر نسبت عکس دارد. نتیجه گیری: ورزش با شدت بالا عملکرد قلبی و قابلیت ورزشی را بهبود می بخشد. نوع، شدت، تواتر، لزوم نظارت بر بازتوانی ورزشی به طور اختصاصی با توجه به علایم بیمار تعیین می­ شود.